Oktober

Op woensdag is oom Roel met de Freggels naar de Pocono’s gegaan. De pocono’s is een heuvel/berg gebied waar je in de zomer kunt hiken, fietsen etc. etc. en in de winter kan skiën. Het is natuurlijk nog geen winter hier dus we zijn een tochtje gaan lopen. Het gebied waar we gingen kijken heet ‘de Pennsylvania Niagara watervallen”. Hoewel de naam misschien een beetje overdreven was, was het gebied wel erg mooi. We hebben 8 watervallen bezocht en zijn ongeveer 2 uur bezig geweest. ‘s Avonds zijn we gaan eten in Manayunk en dat was erg gezellig. Hoewel de planning was om de volgende dag vroeg op te staan en het Rodin museum te bekijken, vertrokken oom Roel en de twee Freggels pas om 12 uur naar Yale. Na 4 uur rijden werden we daar welkom geheten door een Nederlandse local die in Yale onderzoek doet. ‘s Avonds zijn we bij de lokale Thai een hapje wezen doen waarna er natuurlijk geslapen moest worden. Vrijdag heeft oom Roel een intellectueel rondje over de universiteit van Yale gedaan. Tijdens de wandeling kreeg Oom Roel steeds meer door dat de Amerikanen hun geschiedenis zelf maken. Allereerst mocht er op Yale niet gerefereerd worden naar Cambridge omdat Yale helemaal niet op Cambridge lijkt :) Ook het verhaal dat ze de panden van de universiteit ouder hebben gemaakt door er zoutzuur over heen te gooien was vermakelijk maar het mooiste was toch wel dat ze voor hun kerktoren zoveel zoutzuur hebben gebruikt dat het pand eigenlijk op instorten staat omdat het teveel steen had weggevreten. Slechts door een ijzeren constructie aan de binnenkant te bevestigen blijft de toren overeind staan. Oom Roel vond het een mooi verhaal. ‘s Avonds heeft oom Roel de drie vrouwen even alleen gelaten want hij kreeg een uitnodiging van een studiegenoot om naar New York te komen. Met de trein was de makkelijkste oplossing en met zijn lidmaatschapskaart van het Ministerie van Defensie, versierde oom Roel ook nog een gratis treinreisje. Mooi meegenomen toch. De trein stopte in Grand Central station en via Time Square en Broad Way kwam hij bij de studiegenoot terecht. Natuurlijk moest er een groepsfoto worden gemaakt op Time Square. De avond ging erg snel voorbij en de volgende vertrok oom Roel, na een ontbijt in het Rock Cafe, weer naar Yale. Johan, Heleen en Rob het was gezellig. In Yale moest er vervolgens afscheid worden genomen van de twee freggels en de onderzoeker. Oom Roel heeft het voornemen gemaakt om met iedereen op de foto te gaan als er afscheid wordt genomen dus ook die dag moest er weer een foto worden genomen. Petra en Marloes, oom Roel vond het een geweldige week en is blij dat hij weer een nieuwe garderobe heeft voor de rest van het jaar en Nienke, je was een geweldige reisleidster. 

Na 3 uur rijden arriveerde oom Roel in Middletown (Rhode Island). Daar had hij een afspraak met zijn squash tegenstander en zijn familie. Oom Roel was een beetje verplicht om hier heen te gaan want hij had een afspraak met de vrouw van de squasher gemaakt om een potje ‘Carcasonne’ te komen spelen als ze in de Verenigde Staten waren. Belofte maakt schuld en oom Roel maakte zich op voor een avondje fanatiek Carcasonnen. Voordat de spelavond begon moest er natuurlijk gegeten worden. Oom Roel werd getrakteerd om verse kreeft. De kreeft was zelf levend-vers en dat proefde je wel toen ze uiteindelijk op tafel werden uitgeserveerd. Erg lekker. Na deze copieuze maaltijd en de nodige alcoholische versnaperingen begon de Carcasonne avond. Oom Roel had de hele avond het geval dat hij tegelijkertijd tegen de squasher en zijn vrouw moest spelen en twee tegen één is natuurlijk niet eerlijk. Gelukkig speelde ook hun oudste twee kinderen mee en die waren op de hand van oom Roel. Op het einde van de avond toen de punten geteld waren, had oom Roel niet gewonnen maar de squasher en zijn vrouw ook niet. Het einde van de avond was trouwens om 2 uur ‘s nachts en was bijzonder gezellig. 

De dag er op is oom Roel een rondje gaan lopen langs de kliffen van Newport. De omgeving staat bekend om zijn mooie landschappen en oude gigantische huizen waar onder meer Rockefeller en Vanderbilt hebben gewoond. Na de vloeibare nacht was deze wandeling zeer verfrissend en een goede opwarming van de dag. ‘s Avonds kwam er ook nog een Engels familie op bezoek en heeft oom Roel een zeer goede spaghetti maaltijd gegeten. 

De volgende dag, 9 oktober, na een uitgebreid ontbijt moest oom Roel weer verder trekken. Idzerd, Heleen en familie bedankt voor jullie gastvrijheid. De volgende keer gaan we gewoon weer een potje ‘Carcasonne’ spelen hoor. De volgende plek die op de verlanglijst van oom Roel stond was Cape Cod. De plek staat bekend om zijn strand maar nog meer om het walvis kijken. Vlak voor de kust bevindt zich de kraamkamer voor de walvissen en tussen mei en oktober stikt het er van de walvissen. Aan het begin van de reis kreeg oom Roel een korte voorlichting over walvissen en werd er een ‘balein’ getoond. Net voordat er walvissen gespot werden, zag de kapitein van het schip dat er een grote ‘leatherback’ schildpad vastzat aan een boei. Gelukkig kon de kapitein het schildpad-reddingsteam oproepen en na 20 minuten kon de schildpad bevrijd worden. De rest van de reis heeft oom Roel wel een stuk of zeven walvissen gespot maar het klapstuk van de dag was wel dat op het eind van de tocht, twee walvissen besloten om zulke grote sprongen te maken zodat ze helemaal los uit het water kwamen. Erg indrukwekkend. Na de boottocht ook nog een rondje door het stadje gelopen. Hoewel er geen enkel bewijs is dat de Pilgrimfathers in Provincetown zijn geland, zijn er in de stad verschillende monumenten die herdenken dat de Pilgrim fathers hier geland zijn. Raar hè? De volgende dag onderweg gegaan naar Boston. Eigenlijk naar Malden wat een plaatsje is op zo’n 30 minuten rijden van Boston. Financieel technisch was dit aantrekkelijker. Na een dag door duinen, bossen en uitgestrekte wegen te hebben gereden kwam oom Roel rond een uur of 5 in Malden aan. Rond een uur of 8 vond hij het een mooi tijdstip om te gaan eten. Wat blijkt nou. De Amerikanen eten heel erg vroeg want alle restaurants waren al gesloten. Weer een pizza gegeten dus. De volgende dag zou de grote dag in Boston zijn. Vantevoren veel dingen uitgezocht. Zo wilde oom Roel gaan eten in het hoogste restaurant van de stad, had hij een stadswandeling gepland en wilde hij ‘s avond ook nog op een terras zitten. Wat een klere weer. De hele dag miezerde het, was het druilerig weer en lag er een deken van laaghangende bewolking over de stad. Met andere woorden. Het hoogste restaurant werd het niet. Geen uitzicht. Het terras werd het ook niet, geen zin om nat te worden en de stadsrondwandeling heeft oom Roel wel afgerond maar hij was ongepland heel erg cultureel bezig. Hij heeft allemaal musea bezocht die eigenlijk niet in de planning stonden. Aan het einde van de dag kon hij wel zeggen dat hij cafe Cheers had bezocht waar iedereen zijn naam kende, hij in het parlementgebouw van Massachusets is geweest en het slagveld van Bunker Hill heeft bezocht. Op het slagveld stond ook nog een gedenktoren met 294 traptreden. Oom Roel moest natuurlijk naar boven lopen en bovenaan ontdekte hij weer dat het zwaar bewolkt was en voor niks naar boven is gegaan. Hoewel voor niks. Oom Roel had na afloop toch wel wat spierpijn dus het was niet helemaal voor niks. Donderdag is oom Roel op heksenjacht gegaan. Een kleine 20 kilometer van Boston ligt het plaatsje Salem. Dit plaatsje is bekend om de heksenjacht die daar 400 jaar geleden heeft plaatsgevonden. Het hele dorp staat dan ook in het teken van de heksenjacht en je begrijpt dat oom Roel zich heeft verkleed als heks om niet heel erg op te vallen. Na een uur of twee is oom Roel verder getrokken naar Ogunquit waar hij nog nooit van had gehoord maar daar aan gekomen bleek het een erg leuk dorpje te zijn. Een groot uitgevallen Valkenburg. Om naar de plaatselijke kreefttent te gaan heeft oom Roel eerst een tochtje langs de zee gedaan waarna de kreeft er wel goed in ging. Aan het eind van de avond, in de bar heeft oom Roel nog uitgebreid met een Amerikaans stel gesproken over politiek, religie en Europa. Erg gezellig. De volgende dag moest oom Roel bijtijds vertrekken om nog enigszins op tijd in Acadia National Park aan te komen. Dit Park is het enige national park aan de Noordoost kust van Amerika en moest daarom wel bijzonder zijn. Eindelijk kon oom Roel zijn foto’s maken van de Indian Summer. Niet alleen omdat hij mooi gekleurde bomen zag maar meer omdat het weer het toeliet. Het uitzicht was mooi, het weer was mooi en dat is toch allemaal mooi meegenomen. 

In de voorspellingen van de Indian Summer werd aangegeven dat op slechts 500 kilometer van Acadia de bomen helemaal rood zouden zijn verkleurd. De planning was om dat op zaterdag heen te rijden en dan vervolgens de zondag rustig terug te rijden naar Philadelphia. ‘s Ochtends vroeg om 7 uur kroop oom Roel in de auto om dit kleine kippeneindje te gaan rijden. Dat hij zo vroeg in de auto zat had ook te maken met de temperatuur. Buiten had het namelijk gevroren en oom Roel had die nacht geen oog dicht gedaan omdat het in zijn hotelkamer niet heel erg aangenaam was. Na een aantal uren te hebben gereden kwam oom Roel eindelijk in Vermont aan en heeft daar wat mooie plaatjes geschoten. Omdat de weersvoorspellingen voor de zondag triest te noemen was heeft oom Roel rond een uur of vier besloten dat hij maar gelijk terug ging rijden naar Philadelphia. Zo gezegd, zo gedaan en na 16 uur in de auto te hebben gezeten kwam hij moe maar voldaan weer in zijn freggelgrot aan. De vakantie is weer over maar gelukkig zijn er nog meer dan genoeg plannen. Op naar de volgende week.

 

Op maandag had oom Roel weer gitaarles. Na twee weken niets te hebben gedaan, waren de spieren wel stram en liep het van geen meter. Gelukkig begreep oom Roel wel het theoretische gedeelte en daardoor begreep Oom Roel beter wat hij allemaal aan het spelen was. Dinsdag heeft oom Roel ook weer het hardlopen opgepakt en is hij een kleine 4 km gaan hardlopen. Dinsdagavond is hij wezen uiteten met 13 Amerikanen. Erg gezellig en oom Roel heeft weer een aantal vooroordelen bevestigd gekregen. Bijvoorbeeld, eten met mes en vork is voor de meeste Amerikanen niet weggelegd. Ik zag weer een aantal mensen met een vork het eten nar binnenschuiven. Wel heeft oom Roel een leuk gesprek gehad met een Amerikaan die manager is in Frankrijk en klaagde over de hoeveelheid tijd de Fransen nemen als ze gaan lunchen. Ze vond dat ze daar overdreven veel tijd aan spendeerden. Oom Roel heeft maar niet verteld hoeveel vakantiedagen hij per jaar heeft want daar zou ze alleen maar jaloers van worden. De weersvoorspelling was deze week nog goed dus zowel op woensdag als op donderdag is oom Roel gaan tennissen. Twee leuke wedstrijden gespeeld en ook nog een kleurtje gekregen. Woensdagavond moest er worden ge ‘Wallybald” Wat is Wallyballen ook al weer hoor ik jullie denken. Wallyballen is volleybal mar dan op een squashbaan. Met Wallybal mag je ook de muur gebruiken waardoor het soms lijkt op een flipperkast en dat maakt het leuk. Na twee uur was oom Roel ook redelijk moe en kon hij weer naar huis. Vanwege het goede weer heeft oom Roel op donderdag ook nog 5 kilometer hardgelopen waardoor hij na drie dagen van intensief sporten wel enigszins gebroken was. Vandaar dat hij op vrijdag helemaal niks heeft gedaan en op de bank heeft gezeten en een boekje gelezen.

Voor het eerst sinds zijn aankomst in Amerika had oom Roel geen plannen voor het weekend. Hij vond het tijd om eens even niks te doen en dat is niet gelukt. Allereerst had hij nog achterstallig kluswerk. Dus op zaterdag heeft zijn resterende schilderijen in het appartement opgehangen. Op zondag is hij met zijn Japanse collega gaan fietsen en heeft hij foto’s gemaakt van de Indian Summer bij hem om de hoek. Hij kwam er achter dat hij helemaal niet naar Maine of Vermont had hoeven te gaan om mooie foto’s te maken. Bij hem om de hoek staan ook hele mooie bomen. Na het fietsen is hij maar gaan uiteten want dat was wel nodig.

Oom Roel is de afgelopen week druk bezig geweest om heel veel geld te (gaan) uitgeven. Allereerst vond ook Roel dat hij een nieuwe fotocamera nodig had. Oom Roel heeft een hele mooie klassieke spiegelreflexcamera maar het wordt erg moeilijk om fotorolletjes voor deze camera te kopen dus hij wilde een digitale spiegelreflexcamera. Na heel veel zoeken op het internet wist oom Roel uiteindelijk wat voor een camera hij wilde. Deze camera (alleen de body) was in Nederland 300 euro duurder dan in Amerika en in Amerika kreeg hij er ook nog een lens bij. Tijdens het neuzen op het internet kwam hij ook de site e-bay tegen waar hij allerlei aanbiedingen tegenkwam waaronder zijn fotocamera. Op e-bay worden er ook veilingen gehouden en zoals gezegd de fotocamera die hij wilde hebben werd op e-bay geveild. Het zag er zeer goedkoop uit. Camera met drie lenzen, tas, statief, filters, extra batterij, extra geheugenkaart en het openingsbod was 800 dollar. De veiling zou in totaal drie dagen duren en oom Roel was wel geïnteresseerd. Hij heeft dus zeer regelmatig naar de site gekeken. de eerste dag bewoog de prijs bijna niet. In totaal werd er 75 dollar bijgeboden. De tweede dag kwamen er al wat meer bieders en was de prijs gestegen tot 1200 dollar. Wel heel veel geld maar nog redelijk. Oom Roel dacht dat hij nog wel een kans kon maken op de laatste dag. Hij logde in toen er nog maar een uur tijd over was van de veiling. Vervolgens logde hij maar weer uit want de prijs was gestegen naar 2000 dollar. Dat had hij er niet voor over. Uiteindelijk was de camera verkocht voor 2275 dollar. De volgende dag zat hij weer rond te kijken op e-bay en zag een soortgelijke camera maar nu met 5 lenzen, extra batterijen etc. etc voor een goede prijs staan en hij had nog 5 seconden om te reageren. Oom Roel doet 1 dollar bij het bod en ….. wint de camera. Dat is mooi nieuws. Sindsdien is hij met e-bay en daaraan gekoppeld paypal bezig om het bedrag over te maken naar de verkoper. Het heeft drie dagen geduurd om de paypal account te openen maar nog steeds is de camera nog niet betaald. Hoewel het geld er is, is het toch erg moeilijk om een rekening te betalen hier.

Op maandag weer gitaarles gehad en daarna weer wezen uiteten. In Amerika is het vaak goedkoper om te gaan uiteten dan om thuis eten klaar te maken. Zeker als je alleenstaand bent want éénspersoon verpakkingen kennen ze hier niet (everything is big) Zoals gezegd dat is vaak het geval maar niet altijd. Het eten op maandag was zo duur maar ook nog eens zo weinig dat oom Roel toen hij thuis kwam nog maar een restje uit de vrieskist heeft gehaald , deze heeft opgewarmd en verder heeft gegeten. Komt niet vaak voor moet hij bekennen. Op dinsdag heeft oom Roel een middag vrij genomen en heeft hij een proefvlucht geboekt. Amerika is het land om vlieglessen te nemen. Natuurlijk niet alleen om daarna je vliegtuig te parkeren in een hoog gebouw maar met name omdat het hier zo goedkoop is. Oom Roel gaat de komende tijd onderzoeken of hij ook vlieglessen wilt nemen. Hij vond het in ieder geval een erg gave ervaring maar hij heeft ook te horen gekregen dat hij heel veel moet gaan studeren voordat hij een vliegbewijs kan ontvangen. De vraag is of oom Roel dat er voor over heeft. s’ Avonds is hij naar een hauted house gegaan. Momenteel worden hier de voorbereidingen getroffen voor Halloween en iedereen moet dan zo griezelig mogelijk verkleed gaan. Huizen worden omgebouwd tot spookhuizen ( dat heet dan een Haunted house) en achter mijn appartementen complex staat een oude gevangenis die ze helemaal voor Halloween hebben verbouwd. Samen met zijn collega en zijn vrouw is oom Roel door de Haunted gevangenis getrokken . Eigenlijk een groot spookhuis. Erg leuk om een keer mee te maken en met meer dan 50 figuranten hebben ze ook goed hun best gedaan. Na afloop geen nachtmerries gehad maar wat niet is kan nog komen. Op woensdagavond heeft oom Roel met een pubquiz mee gedaan. Qua nutteloze kennis doet oom Roel meestal wel aardig mee met dit soort quizzen maar hij moet natuurlijk wel zijn meerdere erkennen als de vragen gaan over welke bekende ‘baseball speler’ begon in 1970 bij de Pittsburg Penguin. Ook is het lastig om aan de hand van cartoon tekeningen Amerikaanse presidenten te herkennen. Maar een derde plaats van de 5 team was niet heel erg slecht.

Even een kleine zijstap. Als je een hobby wilt beoefenen dan ben je daar wel wat reistijd aan kwijt. Oom Roel moest 30 minuten rijden voor het uiteten verleden week dinsdag, hij 45 minuten onderweg om te gaan walllyballen verleden week woensdag en hij was 45 minuten kwijt voor de pubquiz. Je moet er wat voor over hebben om ‘s avonds niet op de bank te zitten. 

Donderdag was oom Roel voor werk naar Mechanicsburg. Hij heeft daar uitgebreide presentaties en rondleidingen gehad over een groot pakhuis van de Amerikanen. In dit pakhuis lagen gemiddeld 1,4 miljoen unieke artikelen en de waarde van de voorraad was gemiddeld 9 miljard dollar. Dan heb je het nog eens over getallen. Hier zie je wel dat het weer een typisch Amerikaans pakhuis was. Waar we in Nederland er alles aan doen om het aantal mensen in een pakhuis te minimaliseren werken hier 2000 mensen. Het pakhuis is dan ook bijna 24/7 open en 365 dagen in het jaar. Leuk om te zien. Vrijdag heeft hij eindelijk zij house warming party gehouden en nou is hij eindelijk gesettled. Op naar Halloween.

Oom Roel heeft de afgelopen week een spannende rustige week gehad. De week was spannend omdat het Halloween was en iedereen in spannende pakjes rondliep maar de week was ook spannend omdat sinds zaterdag gewaarschuwd werd voor superstorm Sandy. De naam superstorm was Sandy zeker waardig gezien de schade die ze heeft aangericht in de buurt. Uiteindelijk was het ook een rustige week want in verband met de superstorm is de kazerne 2 dagen gesloten geweest en kon oom Roel niet naar zijn werk. Maar laten we bij het begin beginnen. 

Op zaterdag organiseerde de collega van oom Roel een Halloween party in zijn huis. Ongeveer 40 volwassenen en kinderen waren uitgenodigd en de hele avond was het eten, drinken en veel praten. Het leuke van de avond was dat er ook heel veel Amerikaanse gasten aanwezig waren en die konden mooi vertellen over de Halloween party die zij al allemaal hadden meegemaakt. Halverwege de avond werd er ook een modeshow georganiseerd en kon iedereen zijn creatie aan de anderen laten zien. Oom Roel heeft samen met zijn Griekse collega een prijsje gewonnen. Het was de hele avond lekker weer gebleven en tot aan het einde toe kon er in de tuin wat worden gedronken en gerookt. Het was erg gezellig en oom Roel lag ook niet al te vroeg in bed. Een van de gespreksonderwerpen deze avond was de naderende storm Sandy en de maatregelen die de mensen allemaal al hadden genomen om zich hiertegen te wapenen. We kennen in Nederland de uitdrukking ‘ramptoerisme’ in Amerika hebben ze de uitdrukking ‘rampindustrie’ uitgevonden. Oom Roel kreeg te horen dat heel veel mensen extra eten (gevriesdroogd natuurlijk) en drinken hadden ingeslagen. Ook aggregraten, dekens, medicijnen gingen grif over de toonbank. Dit had tot gevolg dat toen oom Roel op zondag boodschappen wilde doen, hele schappen uitverkocht waren vanwege de naderende ramp. Zondag begon het weer al te verslechteren en kwamen de eerste windvlagen tevoorschijn. Maandag zat oom Roel aan het internet gekluisterd want op die dag kwam de superstorm aan land. Je zal dan ook altijd weer net zien dat zo’n superstorm in de avonduren aan land komt en dat was ook nu het geval. Rond 8 uur was Sandy geland en rond een uur of negen was de storm op zijn maximum in Philadelphia. Hoewel je heel veel hoort was er (jammer genoeg) niet veel te zien, dus de storm is enigszins aan oom Roel zijn verbeeldin voorbij getrokken. Toen oom Roel op dinsdag wakker werd heeft hij een rondje in de buurt gelopen (ramptoerist) en gekeken naar de schade. Die viel reuze mee. Er was een verkeersbord omgewaaid, een gedeelte van een luifel van het appartementen complex was weggewaaid en her en der zag oom Roel takken op de grond liggen. Philadelphia is door het oog van de naald gekropen. Oom Roel heeft op maandag en dinsdag wel contact gehouden met zijn collega en die vertelde hem dat in zijn tuin 11 bomen waren omgewaaid waarbij drie bomen het huis van zijn buren hadden geschampt en 2 bomen tegen een andere boom waren gewaaid waardoor ze niet op zijn huis zijn terecht gekomen. Ook de berichtgeving uit New York en de kust van New Jersey was rampzalig dus oom Roel heeft veel geluk gehad. Woensdag heeft oom Roel wederom de ramptoerist uitgehangen en is hij bij de collega in zijn tuin wezen kijken naar de ravage. Hij zag dat de bomen aardig groot waren en is er maar eens in gaan staan om te zien hoe groot ze werkelijk waren. Nadat hij van de schrok was bekomen, is oom Roel ‘s avond maar gaan uiteten. De inwendige mens moet natuurlijk ook gevoed worden.